Ta nadmorska miejscowość kusi przede wszystkim w okresie wakacji, a ma czym kusić. Dostęp do morza, piękne plaże, pobliskie jezioro i wspaniałe wydmy, to tylko te najbardziej znane walory Łeby. 

Miejscowość ta posiada tereny z przepięknymi lasami, które z powodzeniem mogą służyć jako tereny do spacerów przez cały okrągły rok. Alejki leśne doceniane są przez naszych turystów, a także przez zagranicznych gości. Każdy kto wybierze się do Łeby może liczyć nie tylko na gościnność właścicieli pensjonatów i kwater prywatnych, ale także na całe mnóstwo atrakcji.

więcej...

Góry Sowie – niewielkie, 26 kilometrowe pasmo górskie w Sudetach Środkowych rozciągające się pomiędzy doliną rzeki Bystrzycy, oddzielającą je od Gór Wałbrzyskich z zachodu, a Przełęczą Srebrną pomiędzy Górami Bardzkimi na wschodzie. Od północy Góry Sowie ograniczone są Kotliną Dzierżoniowską, od południa natomiast Obniżeniem Noworudzkim.

Jako, że pogoda sprzyja wędrówce, ruszamy na szlak w jednej z dolnośląskich wsi – Lutomii Górnej w kierunku Kroackiej Studzienki. Jest ona źródełkiem wodnym w północno –zachodniej części Gór Sowich, położonym obok drogi łączącej Lutomię z Glinnem. Na miejscu oglądamy kamienno – betonową konstrukcję, na której stoi nieregularny obelisk z marmurowym owalnym medalionem ozdobionym napisem „Kroacka Studzienka”. Miejsce to zostało nazwane tak po zdarzeniach z 1762 roku, kiedy to podczas wojny austriacko – pruskiej żołnierze armii austriackiej poili swoje konie. Obok źródła stoi altana, dająca schronienie turystom. Dała je także nam podczas pierwszego postoju.

Idźmy dalej – w stronę Rozdroża Pod Kokotem i Niedźwiedziej Skały. Skała ta ma około 4 m wysokości i stoi na zboczu Koziej Równi. Poruszając się ciągle Głównym Szlakiem Sudeckim mijamy szczyt Pisana (641 m n.p.m.), wznoszący się w miejscu odchodzącym na północny-wschód od Kokota.

więcej...

Malownicze pasmo Beskidu Sądeckiego rozciąga się w południowo – wschodniej części Województwa Małopolskiego, pomiędzy Przełęczą Tylicką od strony wschodniej, a Dunajcem na zachodzie. Na południu zaś graniczy z Małymi Pieninami. Przepływająca przez Beskid Sądecki rzeka Poprad dzieli go na dwie części. Pasmo Radziejowej leżące na zachód od Popradu, z najwyższym szczytem tychże gór – Radziejowa (1262 m n.p.m.) oraz Pasmo Jaworzyny – na wschód od rzeki. Góry te stanowią na pierwszy rzut oka niewielką konkurencję w stosunku do sąsiadujących z nimi Gorców i Pienin lub nieco odleglejszego Podhala. Warte są jednak poznania.

Na turystów czeka mnóstwo niespodzianek! Szczególnymi względami w Beskidzie Sądeckim objęci są kuracjusze uzdrowisk i sanatoriów oraz smakosze licznych wód leczniczych. „Perła polskich wód”, czyli Krynica Zdrój zwana Krynicą Górską, jest tu punktem centralnym. Oferuje ona aż 23 ujęcia wód zdrojowych o różnych właściwościach.

Innymi znanymi uzdrowiskami w regionie są Piwniczna Zdrój, Muszyna, Wysowa oraz Żegistów Zdrój. Największe znaczenie mają tam wody mineralne. Górskie właściwości bioklimatyczne, niezwykłe walory krajobrazowe i naturalne czynniki lecznicze stanowią o ogromnym potencjale i możliwościach szybkiego rozwoju turystyki zdrowotnej w Beskidzie Sądeckim.

więcej...

Zima – ferie, wycieczki w góry, sezon narciarski, przejażdżki kuligiem dla mniej odważnych, a także wędrówki utartymi bardziej lub mniej szlakami górskimi. Nasze wspaniałe góry wabią turystów szczególnie podczas zimowego sezonu, lecz nie dla wszystkich pobyt w górach kończy się pomyślnie. Kto jest temu winny – najczęściej my sami.

Czas wycieczek szkolnych podczas ferii w góry już niedługo się rozpocznie, tak samo jak czas zimowych wypadów do Zakopanego przez turystów z całej Polski, a także z różnych części świata. Turyści w trakcie tych kilku dni chcą zobaczyć jak najwięcej i jak najwięcej aktywnie wypocząć – oczywiście wśród gór. Tego typu podejście jest powszechnie zrozumiałe, gdyby nie to, że w niektórych przypadkach całkowicie zapominamy o zdrowym rozsądku, który powinien towarzyszyć nam zawsze podczas wypraw w góry.

więcej...

Po latach wojen i politycznych potyczek, długo przegrywający z popularniejszymi, wyższymi Bieszczadami, ku często wątpliwej radości mieszkańców, został wreszcie zauważony i doceniony przez turystów. Beskid Niski. Malownicza kraina południowo – wschodniej Polski, rozpościerająca się pomiędzy Przełęczą Tylicką na zachodzie, aŁupkowską na wschodzie, zachęca do pobytu.

Zaczęło się jak zawsze niewinnie – planowaniem. Strategia była prosta. Kilka osób, plecaki, karimaty i w trasę! Kierunek – Beskidy Środkowe, dokładniej Beskid Niski. Była wtedy późna jesień, a może już zima… Jakie atrakcje czekały na miejscu? Gdzie zacząć kolejną przygodę? Co watro zobaczyć?

Łupków – nieco zapomniana, przygraniczna wieś między Polską a Słowacją, leżąca na skraju Bieszczadów (od wschodu) i Beskidu Niskiego (od strony zachodniej). Na łupkowski krajobraz składa się kilka domów, karczma, sklep, zakład karny, stary cmentarz z podmurówką zniszczonej cerkwi, tunel pod Przełęczą Łupkowską, schronisko studenckie oraz stacja PKP, czyli tamtejsze okno na świat. To niewiele. Jednak ta z pozoru nieciekawa miejscowość stanowi dobrą bazę wypadową w Beskid Niski i Bieszczady.

więcej...

W oczekiwaniu na śnieg zastanówmy się nad możliwościami wyjazdu na narty. Jeszcze kilka lat temu narciarstwo utożsamiano z bardzo drogim, ekskluzywnym sportem, do którego dostęp miało niewiele osób. Z roku na rok zmienia się to. Powstaje coraz więcej ośrodków narciarskich, dających szerokie możliwości zarówno nowicjuszom jak i profesjonalistom. Warto więc zarezerwować sobie kilka zimowych dni, by wyjechać po zimową przygodę! Cóż może być piękniejszego od górskich widoków, śniegu skrzypiącego pod butami, mieniących się w słońcu sopli lodu? A wieczorem szklaneczka grzańca i blask kominka w górskiej chacie… Są to chwile, których nie da się opisać. Tam trzeba być, by poczuć tą niecodzienną aurę.

Zimowych przyjemności doświadczyć można na wiele sposobów. Większość miłośników aktywnego wypoczynku wybiera narciarstwo zjazdowe. Alternatywą do niego jest narciarstwo biegowe. Mniej popularne, lecz równie atrakcyjne. Prawdziwym rajem dla fanów tego drugiego rozwiązania są Góry Izerskie, zwane „Mekką” polskiego narciarstwa biegowego. Te niezbyt wysokie, położone w Województwie Dolnośląskim, w zachodniej części Sudetów góry charakteryzują swoiste warunki klimatyczne i magiczne krajobrazy. Ponad 150 km oznakowanych i ratrakowanych tras, wspaniałe widoki oraz bogata oferta noclegowa zachęcają do pobytu. Te góry, to gwarancja śniegu przez przynajmniej 5 miesięcy w roku! Rok rocznie przygotowywane są trasy o różnym stopniu trudności i do różnych stylów biegania. – klasycznego i łyżwowego. W Górach Izerskich serca wielbicieli biegówek biją szybciej, a życzliwi gospodarze oczekują gości zarówno w sezonie letnim, jak i zimowym.

więcej...

„Góry najczęściej wznoszą się na granicach między państwami, dzielą geograficznie narody. Ale są także miejscem spotkań ludzi żyjących po obu ich stronach, tych ludzi, których góry przyciągają, a nie odpychają”, napisał Andrzej Paczkowski w swojej książce „Siedem wielkich gór”. I do takich właśnie miejsc spotkań należy Beskid Niski. Położony jest w południowo – wschodniej części Polski, na terenie województw Małopolskiego i Podkarpackiego, pomiędzy Bieszczadami a Beskidem Sądeckim. Nieco zapomniany, owiany legendami, gościnny…, lecz nie zawsze i nie dla każdego. Kogo więc przyjmie, a dla kogo okaże się mniej łaskawy?

Baza noclegowa Beskidu Niskiego jest zróżnicowana. Znajdziemy tam zarówno pensjonaty i hotele o wysokim standardzie, jak i odbiegające od cywilizacyjnych norm schroniska z niepowtarzalnym klimatem. Warto do nich zajrzeć, by go poczuć. Unoszący się zapach herbaty i dźwięki wspólnych rozmów zachęcają do dłuższego pobytu. Wbrew zasadom i ku zdziwieniu wielu właśnie tam można spotkać pracowników naukowych, biznesmenów, lekarzy, którzy ramię w ramię z robotnikami, studentami, artystami, prowadzą dysputy, mieszkają w zbiorowym pokoju i noszą wodę ze studni. Każdy przyjeżdżający w Beskid Niski jest inny – ma swój charakter, swoje zdanie, problemy i przeszłość. Mimo to żyją zgodnie, ponieważ te góry podobnie jak muzyka – jednoczą i łagodzą obyczaje.

więcej...

Podhale. Kraina południowej Polski kojarzona głównie z góralami, oscypkami, owcami na halach i oczywiście Zakopanem. Można jednak znaleźć tam o wiele więcej. Dawno bowiem minęła epoka, kiedy to – jak twierdzą złośliwi - prąd się tam w wiadrach nosiło, wodę sitem ze strumienia łowiło, a wątpliwy zapach sławojek poczuć można było już z kilometrowej odległości.

Swoimi atrakcjami zachęca do pobytu mała podhalańska miejscowość powiatu tatrzańskiego - Gliczarów Górny. Niektórzy mówią, że odwiedzenie go, to trochę tak jak „one way ticket”. Wiele osób wybiera bowiem na swój coroczny wypoczynek właśnie Gliczarów. Dlaczego? Odpowiedzi jest wiele. Pierwszym atutem jest doskonały dojazd do miejscowości - aż z trzech stron. Wygodną asfaltową drogą dojedziemy zarówno ze stolicy Podhala - Nowego Targu (18km), Bukowiny Tatrzańskiej (4km), jak i Białego Dunajca (6km). Bliskość największego centrum miejskiego w Tatrach - Zakopanego (11km) - poszerza nasze możliwości.

więcej...

Puchar Świata w skokach narciarskich w Zakopanem rozgrywany jest od inauguracji tej imprezy, czyli od roku 1980. Już podczas pierwszego zakopiańskiego konkursu - 26 stycznia 1980 roku - zwycięstwo odniósł Polak - Stanisław Bobak. Dzień później zwyciężył Piotr Fijas przed Bobakiem. Na kolejny sukces trzeba było czekać do 20 stycznia 2002 roku. Tego dnia pierwsze swoje pucharowe zwycięstwo w Zakopanem odniósł nasz najwybitniejszy skoczek narciarski w historii - Adam Małysz. Później regularnie w sześciu kolejnych konkursach zajmował miejsca na podium: w 2003 dwa razy trzecie, w 2004 dwa razy drugie i w 2005 dwa razy pierwsze.

Puchar skoków narciarskich w Zakopanem to wielkie wydarzenie sportowe każdego roku. Wydarzenie na które oczekują zapaleni kibice, a także miejscowa ludność w Zakopanem, która w tych dniach gości u siebie turystów z całej Polski a także z różnych części świata.

Konkurs składa się na ogół z dwóch serii skoków. Czasami jednak ze względu na złe warunki atmosferyczne rozgrywana jest tylko jedna seria. W każdym konkursie bierze udział 50 skoczków, którzy wyłaniani są w kwalifikacjach przed konkursem. Do kwalifikacji w PŚ może przystąpić nie więcej niż 80 zawodników. Czasem w konkursie bierze udział więcej niż 50 skoczków. Następuje to wtedy, gdy nie można było przeprowadzić rundy kwalifikacyjnej. Zawodnicy skaczą w kolejności według zajmowanej pozycji w Pucharze Świata. Trzydziestu najlepszych skoczków w danym konkursie zdobywa odpowiednio od zajmowanego miejsca punkty Pucharu Świata. Czołowa piętnastka Pucharu Świata nie musi brać udziału w kwalifikacjach do konkursów. Mają oni zapewniony start w "pięćdziesiątce" niejako z urzędu.

więcej...

Nie ma chyba bardziej magicznego miejsca w Polsce, gdzie kolędy brzmią tak donośnie i przejmująco jak wśród góralskich zespołów przy choince i suto zastawionym świątecznym stole.

Święta w górach dla większości osób stanowią doskonałą okazję do zwiedzania okolicy, wędrowania po górskich szlakach, korzystania do woli z wyciągów narciarskich, a gdy pogoda dopisze z organizowanych kuligów. Jednak warto pamiętać także o tym, że górale posiadają także bezdyskusyjny talent do śpiewu i gry na różnych instrumentach. Mimo że mało który góral, czy góralka uczy się gry, czy śpiewu w profesjonalnych szkołach muzycznych, to praktycznie każdy mieszkaniec Podhala posiada instrument muzyczny, na którym pobierał nauki od swoich przodków; ojców, czy dziadków. Właśnie swoją muzyką i śpiewem górale uświetniają swoim gościom pobyt w święta Bożego Narodzenia.

więcej...